Seizoen 1: Episode: 8
In deze aflevering van de Goochelpot bespreken we uitgebreid het rijk van de doden en hoe Nikolaas met hen in dialoog treedt en hun aanwezigheid voelbaar maakt… uiteraard voor jouw entertainment!
Nikolaas Martens brengt een diepe inkijk in de wereld van de Séances, een aparte tak in de goochelwereld en podiumkunsten.
Je kan Nikolaas aan het werk zien in de House Of Mysteries in Gent tijdens zijn ‘Séance Mystique’
Info en tickets (ook tijdens de Gentse feesten) op https://www.houseofmysteries.be
Voorstelling uitverkocht? Kijk regelmatig op de website van House of Mysteries, want hij treedt er regelmatig op!
Ben je zelf goochelaar, mentalist of actief in de goochelwereld? Heb je een sterk verhaal of ervaring dat je wil delen? Laat ons een bericht en we contacteren jou!
Transcript
Disclaimer
Onderstaand transcript is via AI gegenereerd. Zeer waarschijnlijk zullen er fouten ingeslopen zijn.
Spreker 2 (00:00)
Dag lieve mensen en welkom opnieuw bij een nieuwe aflevering van de Goochelpot, de podcast over goochelen, mentalisme en alles wat daar rond draait. Ik ben Thijsson en bij mij zit Inno. Wij zijn vandaag u twee, Goochelpot hosts. En dames en heren, ik hoop dat jullie geen angstige luisteraar zijn. Want vandaag gaan we het hebben over een toch niet wat donkerder onderwerp. Vandaag gaan we het namelijk hebben over geesten. We gaan het hebben over spoken, spookverhalen. We gaan u meenemen op een reis door de tijd, terug naar het Victoriaanse tijdperk. Het tijdperk waarin contact met genen zeiden, zwevende tafels, spiritistische fenomenen, schering en inslag waren. En dat gaan we natuurlijk niet zomaar doen, want bij ons, dames en heren, hebben wij iemand zitten die zichzelf aan waarlijke een waarlijke kenner van al deze zaken kan noemen. Het is iemand die lezingen geeft over het onderwerp, ook over onderwerpen zoals de zwevende tafel, toch één van de eerste spiritistische fenomenen bij uitstek, denk ik. Het is iemand die zelf ook seances host in het Jensen House of mysteries. En een performer die zichzelf benoemt als a performer of All Things Magic & Bizar. Dat heb ik op z’n website gespikt.
Spreker 2 (01:28)
Dames en heren, Ik heb hier niemand minder zitten dan Nicolas Martens. Dag Nicolas. Hoi Thijsson. Ik zag inderdaad op uw website: Performer of Things Magic & Bizar. Wat er voor mij uitsprong en wat er vooral uitspringt, als ik u ga opzoeken op social media, of op internet. Ik zie nergens staan: Nicolas Martens, goochelaar, of Nicolas Martens, mentalist, of iets in die ene aard. Ge komt mij heel sterk over als iemand zegt van: Oké, ik ga niet in een bepaald vakje passen. Ik ben de performer in de eerste plaats. Klopt dat? Is dat een bepaalde filosofie, dat ge daarachter hebt?
Spreker 1 (02:10)
Oh ja, dat denk ik wel. Het is natuurlijk wel dat er in een naam zit, dat je nog het Ik denk dat ge het zelf heel bepaalt. Maar ik hoor overal veel van theater en ik denk dat ge theater op heel veel verschillende manieren kunt maken. Zowel met de goochelarij, als met mentalistische effecten, of ook met de spiritistische seancen. Maar misschien liever deze deze weg, die meer breedte en meer ongedefineerdheid toelaat, dan de andere weg.
Spreker 3 (02:37)
Seance, dat is misschien wel om te beginnen, want waarschijnlijk gaat niet iedereen weten of kennen, wat dat concreet betekent. Misschien voordat we er in duiken, moeten we dat al efkes een keer kaderen. Wat zou je daar vinden? Wat betekent dat? Wat is dat?
Spreker 1 (02:54)
De seance kunt ge eigenlijk bekijken als een cultureel product, van een Een bepaalde tijd. Die tijd is ongeveer een 150-tal jaar geleden, of 150-tal jaar oud is het spiritisme. Begon in 1848, bij twee zussenen Fox, die bewererden in contact te staan met het geestrijk. Er was een tijd zonder veel media. Er waren geen radio’s, er waren geen televisies. Dus dat verhaal ging eigenlijk heel ambachtelijk van huis naar huis, van dorp naar dorp, van stad naar stad. En die twee dames werden ook bijzonder bekend daardoor op een heel korte tijd. De spiritisten geloven dat zij contact kunnen maken met degeen en zijden. Dat is eigenlijk wat het inhoudt, maar dat kan op heel veel verschillende manieren gebeuren. En de Victoriase séance Dat is denk ik hetgeen wat de mensen het meest te kennen. Het is een soort van culturele product van zijn tijd, waarbij mensen in een kamer gingen gaan zitten, dikwijls een woonkamer, waarin de hoek van de kamer een gordijn werd gespannen. Waar dan de spiritie of het medium, zeiden ze ook wel eens, op een stoel gingen gaan zitten en waar samen met de mensen, want er moest natuurlijk input komen van de mensen, zij wilden contact maken met bepaalde mensen die overleden waren.
Spreker 1 (04:13)
En dat gebeurde in die kamers. En natuurlijk zaken zoals de burgeroverlogen die er waren, was een zeer grote oversterft in die tijd. Er was natuurlijk de benzine, die vraag naar het geestenrijk of contact met de geesten, die het opvlakken. Dus de seance is eigenlijk iets heel ambachtelijk, is een eindresultaat, een product van die tijd.
Spreker 3 (04:36)
Maar het is wel degelijk zo dat op dat moment toen, 150 jaar geleden, het publiek die in de zaal zat, Die waren dan wel overtuigd dat dat echt was. Dat er effectief wel contact was met de geesten.
Spreker 1 (04:52)
Ja, de mensen waren denk ik zeker overtuigd, maar misschien ook niet allemaal, zoals wij vandaag de wetenschappers hebben die de pseudo wetenschap Ik kan het niet in vraag stellen. Was het toen net hetzelfde. Veel van de belangrijke mediums, van de belangrijke spiritisten, zijn ondervraagd, zijn onderzocht op heel wetenschappelijke methodes. Met dat verschil dat de wetenschap zelf nog in de kinderschoenen staat en niet zo gedefinieerd was als vandaag.
Spreker 3 (05:15)
Laat mij de vraag anders stellen: het publiek die er zat, kwamen die als entertainment naar daar? Of wouden die echt wel effectief contact hebben met de overledenen en input krijgen? Of dergelijke. Of was dat effectief wel een toneelshow, dat ge echt wel weet: Oké, dat is hier allemaal fake.
Spreker 1 (05:33)
Ik denk niet dat het een toneelshow was. Ik denk dat de mensen die er naartoe gingen echt vanuit een overtuiging, of vanuit de verwachtingen, er naar toe gaan. Net zoals dat misschien sommige mensen vandaag de dag naar een paranormale beurs zouden gaan, om reacties te krijgen. Dat is niet waar voor mij het omgaat. Voor mij gaat het om het theater, gaat het om het ambachtelijke van de seancen. Maar er was natuurlijk wel een vraag naar Ook omdat er heel weinig mensen konden deelnemen aan de seances. Ge moet het u inbeelden, een seance gebeurde met 15 personen, met 20 personen. Als een belangrijke spiritist het land binnenkwam of de stad, was dat geweten. Er werd reclame voor gemaakt. Dus het was wel iets groots als een belangrijke spiritief die de kracht had om contact te maken met degene zijde naar de stad kwam, was het wel nog een hot topic. Zowel Mondeling, als in de Mondelingoverdracht, maar ook in de pers, er werd heel veel over geschreven.
Spreker 2 (06:29)
Ja, het Het is wel inderdaad iets heel bijzonder dat we ons vandaag echt niet meer kunnen voorstellen, denk ik. We zijn snelle media gewoon, we zijn de Netflix generatie, om het zo maar te zeggen. Ik vind die verhalen uit die periode eigenlijk altijd zo sappig. Bijvoorbeeld een medium en ik weet niet meer precies wanneer ze heeft geleefd, of wanneer dat ze actief was. Daar kunt gij misschien zelf eens op inpikken, maar dat was Mrs. Guppy, die bekend was voor het feit dat ze dus fruit en groenten en planten allemaal kon laten materialiseren op een tafel. En de mensen, die sloegen er dan van achterover. En het bekendste was ze dan blijkbaar omwille van het laten verschijnen, of laten materialiseren, door de geesten van een ananas. Dat klinkt zo absurd. Maar in die tijd natuurlijk.
Spreker 1 (07:17)
Diepe zakken. Diepe zakken, daar kunnen wij nog iets van leren, misschien.
Spreker 2 (07:22)
Maar in die tijd inderdaad, dat ananas, mensen hadden dat nog nooit gezien. Dat was iets heel exotisch. Laat staan in die context. Heb je een favoriet personage uit die tijd, waar dat ge misschien zelf ook wel inspiratie uitaalt voor uw eigen werk, waar dat ge dan naar toe leunt?
Spreker 1 (07:41)
Ja, er zijn er heel veel iemand interessant, dat is Daniel Dunglas Home. Hij was een persoon die kwam uit Schotland. We moeten ook wel een periode van 150 jaar, dat is eigenlijk heel lang. Dus de spiritisten die in het begin opkwamen, waren niet de de spiritisten die op het einde de zien verlaten hebben. Ook daar had men de klassieke, de oude spiritiste, zoals Dunglas Home, die er één was, die andere dingen deed dan de spiritisten die later aan bod kwamen. Hij was één van de vroegste, één van de grondleggers ook. Zijn belangrijkste fenomeen was dat hij eigenlijk een levitatie heeft gedaan. Een levitatie in het half schemerende avondlicht, waar mensen hem eigenlijk uit het raam hebben zien zweven en terug de kamer hebben zien binnen zweven. Is ook heel uitgebreid beschreven in de pers en in de boeken, met mooie gravures en mooie etzen. Er zijn er nog andere, zoals Henry Slate, die dan apparities deed van geschiften op de lijn, waar de goochel Zij was dan de Slate het goochel effect vandaan halen. Maar er zijn heel veel verschillende interessante mensen geweest. Ja, er was ook Zápio Paladino, bijvoorbeeld. Als ik kwam uit Napoli, was ook een van de oerspiritisten, zeg maar.
Spreker 1 (09:04)
Haar belangrijkste fenomen was eigenlijk een tafel doen bewegen en een tafel doen zweven. Een effect die eigenlijk heel lang heeft meegespeeld en natuurlijk uiteindelijk ook de goochelaars hebben overgenomen, waar ze ook hun eigen versies, hun eigen methodes op hebben gemaakt. Dus dan ziet ge toch dat veel van die oereffecten daar een basis en een oersprong vinden, die zich dan ook transformeren op andere manieren naar de tijd van vandaag. Maar net daarom vind ik het zo interessant, omdat… Ja, de mensen hebben toch voeling mee en ze kennen het ook wel. Ze hebben het misschien nog nooit gedaan, met een video-app wordt gespeeld, maar ze hebben er tenminste al van gehoord. Dus het vormt eigenlijk een heel goede basis, om ook een hedendaags Alsjeblad, een soort van theatervoorstelling rond te maken.
Spreker 2 (09:47)
Ja, want dat is iets waar dat ik inderdaad ook wou aanraken, de zwevende tafel. Dat is denk ik toch wel één van de dingen waar dat gij heel goed in bent. Want vandaag de dag, goochelaars, die hebben hun eigen De prestaties is erop gemaakt, inderdaad. Ik denk dan aan de zwevende tafel, bijvoorbeeld van… En ik kan u niet op de naam komen, de… Lozander. De Lozander, inderdaad. Dat is daar op geïnspireerd. Maar gij doet echt nog de zwevende tafel, denk ik, zoals ze oorspronkelijk gedaan werd. Dat is juist, hè?
Spreker 1 (10:21)
Goh, ik doe de zwevende tafel. Het attribuut wat ik gebruik, is een goochlaarsattribuut. Wordt vandaag niet meer gemaakt, maar tafel van Owen, die heeft ooit spiritistische tafels gemaakt. De oorspronkelijke zwevende tafel. De methode gebeurde eigenlijk door de voeten. We stak één van de tenen onder één van de poten en zo begon de tafel te bewegen. Dat kunt ge ook films van online vinden. Tafels met heel rank en smalle poten, die op zich ook niet zo stabiel zijn. Nu de tafel die ik vertoon, vind ik heel leuk om te doen. Waarom? Omdat anders dan voor het de losandertafel, heb ik altijd het gevoel gehad… En dat is ook een stuk van het ambacht wat in de seance kruipt, dat is een heel fysieke voorstelling. Dus het fysiek aspect is heel belangrijk. Ik denk dat daar, als de goochelaars die tafel tonen, willen ze het zo clean als mogelijk. Bijna niet aanraken, dat is bijna wat de Lozander tafel is. Maar de seances op zich waren een heel fysieke aangelegenheid. En die versie van de De tafel die ik vertoon, vertoon ik ook graag daarom, als een heel fysieke aangelegenheid. Dus de tafel mag aangeraakt worden, dat is net de kwaliteit.
Spreker 3 (11:37)
Want ik wou net vragen: wat bedoelt ge met fysiek? Effectief mensen die dichter komen, die effectief aan de attributen zelf kunnen komen?
Spreker 1 (11:47)
Ja, dat is het leuke aan een voorstelling met een heel kleine groep. Want de seance spelen voor ongeveer een twintig personen. Alles waar zij komen, alles wat dat zij zien, zij kunnen alles onderzoeken. En zo geloof ik graag zelf dat vroeger de seances waren, een 150-tal jaar terug. De reden ook waarom het voor mij een uiting was om het te doen, was om te Ik weet niet of het effect van een seance vandaag de dag, in een tijd waar we digitale media als een zodanig, of technieken, zeer gewoon zijn. Of het nog zijn impact zou hebben.
Spreker 2 (12:25)
Ja, want inderdaad, ik stroom een beetje in dan op hetgeen dat ge daarnet zegt van: Alles is inspecteerbaar, dus mensen kunnen gaan kijken naar de props die worden gebruikt, om het dan zo in vogeltermen te zeggen. Ik heb zelf een achtergrond bij Sceptici. Ik ben lang lid geweest bij Skep, bestuurslid ook. En onder Scepticy, dan zijn die verhalen heel populair van Houdini, die zichzelf vermomde, die naar seances ging.
Spreker 1 (12:53)
Die ook klopt. Ja, die dat plotseling een lucef er aan stak en dan zei van: Ik ben Houdini en dit is een bedrieg.
Spreker 2 (13:01)
Ik denk trouwens dat Megamin, die daar haar mosterd heeft gehaald. En dit is een bedrieger en die dat dan alle draaden die dat er hingen en weet ik veel wat, exposed. Maar anderzijds heb ik ook van bepaalde mensen, die ook bijvoorbeeld Paul Voudini van Engeland, die zegt van: Ja, eigenlijk is dat een beetje overroepen, want al die trucs dat wij vandaag de dag als goochelaars gebruiken, als mentalisten gebruiken. Eigenlijk was dat in die seances, in die periode, niet altijd het De trucs, die gebeurden vooral in het hoofd van de mensen. En dat is dan het grote verschil. Wat kunnen wij daar zelf van leren, als goochelaar?
Spreker 1 (13:42)
Dat is mijn mening, maar ik denk dat het eigenlijk nog steeds zo is. Is dat wat dan een toeschouw ervaart, dat gebeurt ook in zijn hoofd. Ik denk dat we dat heel erg hard onderschatten. Als wij een publiek voor onze neus hebben, dan Dat ben ik vrij zeker dat ze op vijf of 10 seconden ons volledig hebben geanalyseerd, ons inschatten voor wie we zijn en dat het van dan af aan alleen maar bergop of weraaf kan gaan. First impressions? Ja, of de Ja, toch eigenlijk hoe dat overkomt. Op die manier, vind ik ook wel de effecten op een manier. De ondertoon van de voorstelling, dat is natuurlijk zeer belangrijk, want daarop is uw voorstellingen gedragen. Maar ik denk dat we heel veel kan doen. Dat is ook leuk. We zien in ons kleinartiestenland, waar dat we zijn. Veel mensen die daarmee experimenteren op magie, op de heel veel verschillende breedtes. Want ik hoor van alle soorten de magie, echt waar. En dat maakt Dat is net zo interessant, denk ik. Ik denk dat het wel vanuit het individu komt. En wat dat ge dan vertaalt en hoe dat het publiek het dan opvat. Maar daar zijn de rest dan niet een kleur voor, om het eigenlijk te vertalen wat dat ge wilt.
Spreker 2 (15:00)
Het is de mediums in die tijd dat veel succes hadden. Dat waren ook vrij kleurrijke personen, die hadden veel achtergrond. Bijvoorbeeld zoals die, Mrs. Guppy, Douglas Hume. Wat dat trouwens ook een schot was. Ik vind het altijd interessant, als ik denk aan het idee dat hem uit die ruid leviteerde, dat een schot was. Ik hoop dat hem geen kilt droeg op die moment, want we weten dat onder een kilt wordt er niet veel gedragen. Voilà, flauwmopen hebben we vandaag al gehad. Mag ik dat noteren, dat ge uw beurt al gehad, voor de komende drie podcast? Voor de keer dat gij het niet zij vandaag.
Spreker 3 (15:37)
Inderdaad, ja. Wait for it.
Spreker 2 (15:39)
Nu, het mentalisme, dat is zo wat mijn ding. Ik ben iemand die zelf Ik hou van dat label mentalist, omdat dat in de mensen hun hoofd altijd een beeld oproept, waarmee dat ik dan graag speel. Nu, het mentalisme, dat is daar dan eigenlijk wel geboren, mag ik zeggen. Dat komt Waar we haar wel vandaan. Want goed, het was dan niet per se voor het theater dat de mensen naar daar gingen, maar ik kan mij toch ergens wel inbeelden dat mensen in die tijd… Er was weinig vermaak, of toch in vergelijking met wat dat we vandaag kennen. Als wij naar daar zouden gaan, we zouden ons stierlijk vervelen.
Spreker 1 (16:20)
Misschien wel. Of misschien niet.
Spreker 2 (16:22)
Of misschien niet, ja. Ik heb ook al verhaal opgevangen van mensen die in die tijd eigenlijk niet echt opgezet waren met figuren zoals Houdini, want er waren er wel meerdere die die seances probeerden te debunken op die manier. Omdat zij net iets hadden van: Ja oké, goed, we weten wel dat het niet echt is. Is dat iets dat klopt, denkt ge? Of…
Spreker 1 (16:46)
Ja, wat dat wel zo was, vroeger waren de seances veel langer. Dus men zat een half uur of 40 minuten in het donker, voordat er misschien iets zou gebeuren.
Spreker 3 (16:55)
Ja, dat moeten jullie nu niet meer mee afkomen.
Spreker 1 (16:56)
Dat moeten we vandaag niet meer proberen. Dus op die manier heeft de tijd wel een andere betekenis gekregen. De figuren zoals Houdini, maar ook zoals vele spiritisten, het waren allemaal heel flamboyante figuren, dat klopt. Maar natuurlijk, We mogen niet vergeten, ze schreven ook hun eigen verhaal, en schreven hun eigen verleden, terwijl iedereen erbij zat. Dat maakte mij een interessant te figuren. Misschien is dat vandaag de dag niet veel anders meer, maar alles is veel meer controleerbaar. Nu was ik even de vraag kwijt.
Spreker 2 (17:33)
Het idee dat mensen… Gingen ze er effectief, we hebben het net natuurlijk al aangeraakt, voor hun vermaak ook naartoe. Gij zegt van: Nee, de mensen geloofden er wel degelijk in. Ik probeer altijd om mensen uit het verleden, uit de geschiedenis, om die af te beelden. Niet per se goed geloovig, want dat is zo een beeld dat we ekele hebben van de geschiedenis. Vroeger Vroeger waren ze simpeler, vroeger waren ze misschien iets dommer, er was minder kennis.
Spreker 3 (18:04)
Er zijn nog altijd mensen die denken dat vandaag de dag de aarde plat is. Dus ik weet niet dat het per se opgaat, dat de mensen slimmer worden.
Spreker 1 (18:11)
We mogen ook niet vergeten dat het spiritisme een big business was. En dat het eigenlijk niet zozeer uit entertainment kwam. Dat entertainment, dat had men in de theatres, waar dan de goochelaars stonden. Er is een interessante link tussen de beiden, daar zal ik het straks misschien over hebben. De mensen kwamen daar om antwoorden te krijgen. Zeer simpel, want er was geen andere manier om antwoorden te krijgen. Dat wil ook zeggen dat, zoals wij vandaag de dag de goochelaarsgeheimen onder mekaar delen, dat de spiritisten dat ook deden. Dat deed men op andere manieren, dat deed men door informatie uit te wisselen. En zo zijn er bluebooks, zo heette ze die. Wat was een bluebook? Dat was eigenlijk een boek, een bepaalde stad, ik zeg maar Gent, bijvoorbeeld. Er kwam een week een spiritist die naar Gent, die kregen die Blue Book. Wat stond daarin? Dat waren eigenlijk de geheimen, of de familiehistories, of de kleine dingen die niemand wist, maar die wel pittig genoeg waren, om een interessant verhaal te kunnen maken. Die boeken werden doorgegeven, van spiritief tot spiritief. Dat wil zeggen, als ge in een voorstelling kwam, of in een seance dan, want we mochten het geen voorstelling noemen.
Spreker 1 (19:24)
Dus als ze heel goed wisten waar de kans uit moest te gaan. De mensen die naar de seances gingen, waren ook dikwijls dezelfde mensen. Ofwel zaten ze ook een beetje in de scene, ofwel waren ze protagoniste en maakten ze reclame voor alles wat dan met spiritisme te maken had. Dus het was big business. Die Blue Books, moet ik het dan zien als dat waren de pre-shows van een letter? Absoluut, ja. En daar stond goud en hoe maakten ze die? Door mensen op pad te sturen. Door mensen de begraafplaats te laten bezoeken. De graven werden genoteerd, de sterfdata werden genoteerd. We beginnen op de cafés gaan zitten. Dus dat was effectief de pre-show van vandaag de dag. Onverstaalbaar. En zeer goed georganiseerd. Die Bluebooks bestaat nog altijd. Er is er al langs één in het geveeld geweest, denk ik twee jaar terug, voor bijzonder veel geld. Dus ja, zeer interessant allemaal.
Spreker 2 (20:19)
Dat is ongelooflijk. Dat is iets dat ik zelf nog niet wist, maar dat is een onverstelbaar feit inderdaad, uit die periode. Bijna Sherlockiaans, het komt ook uit die periode. Ik begrijp dan, er was wel een zeker communitygevoel dan waarschijnlijk in die tijd, als dat werd doorgegegeven van performer, kan ik niet zeggen, medium naar medium. Maar er was ook zeker rivaliteit in die periode. Er zijn er ook heel levenige verhalen van mediums die andere mediums wilden exposen, om zelf meer succes te hebben. Dat heeft bij mij altijd het beeld een beetje aangescherpt van Het was niet zo’n vriendelijke community, maar met hetgeen dat gij nu vertelt, kunnen we dat misschien zeker nuanceren.
Spreker 1 (21:05)
Ja, ik denk dat het een community was die mekaar op een manier kon verdragen omdat ze wisten dat het money driven was. Op die manier wist men dat men afhankelijk was van mekaar en mekaar ook kon helpen om er heel stark uit te komen. Maar goed, zoals het vandaag ook de dag is, met het nodige schoudergeduw en heleboel geduw. Dat is denk ik van alle tijden.
Spreker 2 (21:31)
En als gij zelf zo’n seance houdt, kan trouwens iedereen dat u luistert aanraden. Ik heb er zelf al ééntje bijgewoond, of toch nog geen volledige, maar bij Mundo Magico hebt ge een deel van uw seance gedaan, ook met de zweevende tafel. Je hebt ook over de zweevende tafel komen vertellen. Super interessant. Maar als ge zelfs een seance doet, ge wilt dan denk ik aanleunen tegen de geschiedenkundige correctheid. Dus het zo correct mogelijk brengen. Met allesgeen dat ge nu zegt, begrijp ik ook van: Ja, de tijdsgeest is compleet anders, een seance duurt al langer. Mensen zochten misschien ook andere dingen. Dat is iets dat ik zelf eens nog wil gaan aanraken. Waar Houdt ge dan zowel rekening mee, als ge het geschietkundig, je juiste, correcte beeld in een seance wilt steken, maar toch met een tegenwoordigheid van geest? Zit daar een bepaald proces achter dat ge…
Spreker 1 (22:28)
Het proces Voor mij is denk ik de fantasie, omdat er zijn weinig beelden van seances. Er zijn al helemaal geen videoopnames van seances, behalve er zijn er een paar, maar heel beperkt. Natuurlijk wel uit de nieuwe tijd. Dus het enigste wat we hebben, zijn heel veel foto’s. Het gebeurde ook in een tijd dat de fotografie in opmars was. Ook alles van medium foto’s, maar ook geluid. Er zijn ook veel bandopnames van seances, die ook heel raar zijn, heel eerie zijn om naar te luisteren, maar wel pittig, vuil, een beetje viezen. Vind ge die nog?
Spreker 3 (23:08)
Die zijn nog te kopen of te vinden online?
Spreker 1 (23:11)
Ja, die vind ge zeker online. Op YouTube, die staan die ook wel. Dat kan je zeker opzoeken.
Spreker 2 (23:15)
Dat is ook van die wax opnamepuizen, of wat is dat? Dat klinkt wat eerie.
Spreker 1 (23:22)
De fotograaf van Edison, denk ik. Ja, maar ook recenter van de mediums die onderzocht zijn geweest in de jaren ’70. Bestaan plaatopnames, die zijn ook allemaal online te vinden. Voor mij is dat de basis, om denk ik er eens vanuit te vertrekken. De rest is een beetje fantasie, hoe zou het geweest zijn? Ja, die zou het eigenlijk geweest zijn.
Spreker 3 (23:46)
En de basis, bedoelt ge dan dat ge die effectief beluistert en probeert u voor te stellen: Oké, ge hebt uiteraard de bandopname, dus ge weet wat dat ze zeggen en daar dan de beelden bij Hij bedenkt dan en vandaar dan vertrekt.
Spreker 1 (24:03)
Is het zo? Ja, dat klopt. Ik denk dat het vroeger eigenlijk niet anders was. Of dat wij nu de Slate’s vast hebben, of Henry Slate had ze vast 120 jaar geleden. Dat zal net hetzelfde geweest zijn. Het waren ook performers, we mogen ons niet geëleugisch wijs maken. Het was big show, het leek voor echt te zijn, maar goed. Het waren vooral grote theatermakers, denk ik. Wat dat voor mij belangrijk is, En nu na de voorstelling, vind ik het eigenlijk genoegen of bijna een plezier om met de mensen te babbelen. Om te horen wat zij ervan vonden. De pijlmaat, zeg maar, of te kunnen afstemmen wat dat gedaan heb, of wat dat voor hen is binnengekomen. Die afweging gebeur ik op basis daarvan, op basis van de gesprekken met die toekomst.
Spreker 2 (24:56)
Ik kan me dan voorstellen dat geen enkele voorstelling echt dezelfde Dus op dat vlak, want het is heel persoonlijk, neem ik aan. Zeker. Want hoe gaat het dan in z’n werk? Mensen stellen vragen effectief aan de geesten en gij fungeert als het medium tussen de twee werelden beantwoordt de vragen. Want dat is een heel moeilijk gebied, denk ik, als ge daarmee aan de slag wilt gaan. Omdat ge krijgt misschien toch soms hele delikate vragen.
Spreker 1 (25:28)
Ja, absoluut. Voor een zaterdag ook nog. Dan zegt ge wat dat ge doorkrijgt uit het geestere rijk. Dat komt wel binnen bij de mensen. Maar ook niet bij iedereen. Sommigen zitten erin met de De goedlachtsheid. Anderen zitten er… Beginnen met een goedlachtsheid, maar eindigen in een lichte twijfel. Er zijn ook de believers, al moet ik daar wel zeggen, dat is niet het publiek waar ik op mij wil richten. Maar goed, dan zitten we weer in het gebied van de disclaimers. Voor mij gaat het… Ik kijk, ik ben een goochelier, ik goochel al sinds mijn zevende. Het is iets waar ik mee opsta. Eerst en waarnaam denk ik het laatste waarmee dat ik ga gaan gaan slapen, maar in de voorstelling laat ik de keuze wel aan de mensen. Ik begin de voorstelling met te zeggen: Sommige mensen noemen mij een charlatan, dat is oké. Andere mensen noemen mij een spiritiefst. Mevrouw, u weet wat dat betekent en dan zijn wij vertrokken. Op het einde laat ik ze los. Ik heb het een beetje losgelaten, om de mensen daar ook te veel in te dirigeren. Als ze het mij willen vragen, dan moeten ze het mij maar vragen.
Spreker 1 (26:41)
Dan zal ik daar eerlijk op antwoorden. Zolang dat ik mijn kostuum aan heb, zit ik nog in mijn voorstelling.
Spreker 3 (26:47)
Oké, dus een disclaimer komt achteraf, niet in de voorstelling, maar als mensen met u dan gaan praten achteraf, dan zou wel in principe de disclaimer moeten…
Spreker 2 (27:00)
Allee, ben je begonnen. Een beetje in de geest eigenlijk van mensen die komen, ze maken er hun eigen gedacht van, ze beslissen zelf welke richting dat ze uitgaan met hun geloof.
Spreker 1 (27:08)
Ja, ook omdat we zitten in een in een ancenering, we zitten in een theaterzaal en de voorstelling gaat door een House of mysteries. Persoonlijk vind ik dat dat disclaimers genoeg zijn. Ik weet ook, ik ga sommige mensen die het niet willen geloven, ga ik nooit kunnen overtuigen dat het fake is. Dat is absoluut zo. Maar goed, ik vind ook dat we ergens in een tijd zijn die op een manier soms overbeschrijft, of een soort van overcorrectheid vandaag de dag. Iedereen bepaalt dat voor zichzelf. Bij het mentalisme is dat net hetzelfde. Ik probeer er een weg in te vinden en waar ik mezelf goed en eerlijke mensen bij voel.
Spreker 2 (27:50)
Ja en het is waar wat dat ge zegt uiteindelijk. Ik bedoel, ge doet dat in het House of mysteries. Prachtige plek om zoiets te doen. Ik ken geen fijnere plek in België, waar dat zoiets zou kunnen gebeuren. En als ge binnenkomt in het House of Misteries, hebt ge de grote spiegeltent, die al heel veel sfeer met zich mee brengt. Daarnaast de exporuimte. En daar staat dan al de water torture cel van Houdini, de debunker. Dus inderdaad, ge zit al in een framing van: ‘Het is hier allemaal magie. En als mensen dan weglopen natuurlijk met het idee van… Heb je trouwens het gevoel überhaupt Houdt dat mensen weggaan met een nieuwe overtuiging, dus dat ze sceptisch binnenkomen, maar dan compleet believer zijn. Want ik heb zelf altijd het gevoel gehad van: ‘Ik wil ermee oppassen dat ik mensen geen nieuwe overtuigingen aanpraat, dus dat ze niet weggaan met een geloof in de realiteit dat niet klopt. Maar gaandeweg, door de jaren, ben ik dat toch zelf beginnen nuanceren in het idee van: misschien hebben we Dat is zoveel impact en moeten we een klein beetje nederiger zijn. Gaan we echt mensen nieuwe overtuigingen aanpraten? Tenzij dat ge natuurlijk echt expliciet zegt: Dit is echt wat dat ge niet doet.
Spreker 1 (29:14)
Nee, Wat is dat? Ik heb nog nooit het gevoel gehad dat mensen die in het begin geen een believer zijn, als wel een believer, vertrekken. Maar ik heb wel het gevoel dat mensen geïnteresseerd zijn, door het ambachtelijke van de seance en voor alles wat dat er achter steekt. Maar dat is de bedoeling. Dat is de bedoeling. Ik denk als we dat al kunnen meegeven, dan ben ik eigenlijk al heel blij. Want het is een ervaring wat dat ge eigenlijk, denk ik, niet veel kunt hebben. Wat dat ook heel bijzonder is, om verschillende mensen… Want de voorstelling spelen we zowel voor een openbaar publiek, zeg maar. Op een zaterdagavond spelen we ook voor een bedrijfsfeestje waar mensen elkaar wel weer kennen. En op die manier komen ze op verschillende manieren mee in aanraking. En krijgt ook ander feedback.
Spreker 3 (30:02)
Natuurlijk, zoals we daarnet zeiden, de House of Mystories, het hangt vol met de disclaimers natuurlijk. Je komt naar daar als entertainment. Trouwens, de House of Mystories, het is hier nog niet gevallen, denk ik, in de vorige afleveringen. Eén van de meest magische plekken.
Spreker 2 (30:22)
De Magic Castle van de Lagenlanden. Laten we er eerlijk over zijn. Er staat zelfs een zelfspelende piano. Is een mooie plaats.
Spreker 3 (30:29)
Super plaats. Misschien moeten we er nu niet te veel in detail over gaan. We zijn sowieso van plan om nog een specifieke aflevering enkel over de House of Mistries’ te doen.
Spreker 2 (30:41)
Als we Luc Poppen, de eigenaar van House of Misteries, met wie dat gij samen in heel het project zit, Nicolas, een keer bij de kol kunnen grijpen en tot hier trekken om mee te doen.
Spreker 3 (30:52)
We doen hem daar ineens, een podcast. Voilà, inderdaad. Oké, trouwens voor de mensen die… Dat kunnen we misschien al even meegeven. House of Misteries, Centrum Gent, quasi naast het Gravensteen.
Spreker 1 (31:04)
Het scheelt niet veel. 50 meter, heel dichtbij.
Spreker 2 (31:07)
Ja, een verborgen locatie ook echt. Eigenlijk wel. Je zou er voorbij lopen, als ge het adres niet exact hebt. Dat draagt een beetje bij aan de magie, vind ik. Zeker.
Spreker 3 (31:16)
Het is op z’n Harry Potter, ge moet weten nog welke steen dat ge moet duwen om binnen te komen.
Spreker 2 (31:20)
Misschien een disclaimer: niet tegen een muur proberen lopen, om ergens te geraken. À la platform, negen, drie kwart. Dat gaat niet werken.
Spreker 3 (31:28)
We nemen geen verantwoordelijkheid Als ge meegemaakt wilt.
Spreker 2 (31:30)
Ik zal een apotheker ietsjes verder voor de tafelgans dat er uit voortkomen.
Spreker 3 (31:33)
Ik pak eens recht op de muur lopen, het is te weggeschoven.
Spreker 1 (31:36)
Maar iedereen welkom. Vooral iedereen welkomt.
Spreker 3 (31:39)
Absoluut.
Spreker 2 (31:41)
Misschien moeten we nu stoppen met zeven.
Spreker 3 (31:42)
Voor dat Luc klaad wordt. Nee, maar sowieso komen we nog uitgebreid terug op House of Misteries, want het is zeker de moeite waard.
Spreker 1 (31:49)
Nu, ook de link tussen spiritisme en de goochelarij, of de magie, als ge het breed wil bekijken, was er ook toen in de tijd door twee personen. Daar is bij mij een beetje de vonk voor de seance ook ontstaan, want ik ben begonnen als goochelaar niet als spiritist. Ik ben ook altijd goochelaar, ook niet altijd een spiritist, wel een charlatan.
Spreker 3 (32:13)
Inderdaad, wat is het verschil, als ge het kunt omschrijven, tussen een spiritist en de goochelaar?
Spreker 1 (32:19)
Voor mij zit het verschil toch ook wel… Op een bepaald moment hebben twee types, dat was Ira, William Davenport, twee Amerikanen, zijn bijzonder slim geweest. Zij hebben, dat was eind 19de eeuw, ze hebben het spiritisme vanuit de woonkamer, waar maar 20 of 15 man aanwezig kon zijn, naar de bühne getrokken. Naar grote theatres van 500.000 man. Ze hebben er ook een methode voor bedacht, wat dat interessant was. Ze hebben een kast gebouwd, die stond op het podium opgesteld. Ze hebben zelf nooit eigenlijk een woord gezegd, alleen door de middelmaat genomen. Ze hadden een spokesman voor hen, die dat deed. Het idee was, zij lieten zich opsluiten in de kast. Zij lieten zich vast kunnen open in de kast. En toen gebeurden er allemaal zaken. Dat we wel zeggen, is dat ge van 20 man naar 1.000 man kunt gaan. Dat de inkomsten, de revenues immens kunnen sterken en die zalen zaten afgeladen vol. En dat hebben de goochelaars gezien. Want die tijd op de scène, wat gebeurde er? Meestal dezelfde illusies, of meestal dezelfde trucs. Ze hadden een deel zo ook buiten natuurlijk de grote gevestigde waarden, maar moeilijk om nieuwe dingen te vinden. Dus die hebben gezien: die twee gasten komen hier en zij kunnen de zalen uitverkopen.
Spreker 1 (33:40)
Dat is wat is er heel snel gebeurd. De maagiers, de illusionisten hebben gezocht naar de methodes. Dan was er Keller, die dan weer zijn rol heeft gespeeld enzovoort. En ze hebben eigenlijk de seance naar de goochelwereld getrokken, of de kast van de Davenport, broers. Een eigen versie van gemaakt en meestal gepresenteerd, als een soort van De debunking van het spiritisme. En het is ook daar natuurlijk dat we Harry Houdini moeten ergens zien, die het spiritisme heeft gedibunkt. Ook een beetje uit een eigen frustratie, omdat dat zijn moeder was verloren, waar hij heel hecht mee was. Waar Arthur Connen Doyle, zijn vrouw, twee waren vrienden, Connen Doyle en Houdini, een seance hadden gehouden. Hij had vragen gesteld aan de vrouw van Connen Doyle, die werden beantwoord in het Engels, maar zijn moeder sprak helemaal geen Engels. En toen is bij hem een belletje beginnen En toen is er op de kar gesprongen van het debunken. Enerzijds denk ik persoonlijk, maar anderzijds ook omdat het heel topologisch was. Het heeft heel veel commerciële bremmen gebracht, heel veel zichtbaarheid gegeven. En natuurlijk, Houdini zocht ook altijd naar de nieuwe methodes, als de genie in de publiciteit tegen was, om in de kranten en in de persten te kunnen komen.
Spreker 2 (34:53)
Ja, want het spirit kabinet, dat de de Devin Boards eigenlijk populair hebben gemaakt bij de goochelaars, inderdaad. Die bestond al veel langer daarvoor natuurlijk, omdat… Eigenlijk is het een verbetering van de spirit kabinet, want daarvoor werd het heel vaak in woonkamertjes gedaan en dan was het spirit kabinet letterlijk gewoon een oude bezemsteel of zo, met een verdijn eraan. Dat is het, ja. Waar dat iemand achter ging kruipen. Eén voorbeeld, ik denk dat dat één van de eerste was die de spirit kabinet had gebracht. God, ik kan weer niet op haar naam komen, maar het was De vrouw Het Medium, die Katie King channelde.
Spreker 1 (35:35)
Wat was haar naam? Florence Cooke geweest.
Spreker 2 (35:37)
Florence Cooke, inderdaad. Zij is één van de eerste, denk ik, waarbij dat gedocumenteerd werd.
Spreker 1 (35:43)
Ja, natuurlijk. Zij was ook in Van de topster van de mediums. Dus ze is heel uitgebreid beschreven geweest. Zij was ook heel bekend om het hoogste goed, het hoogste fenomen voor de spiritiest was eigenlijk de apparitie van de persoon. Iemand echt effectief die we uit het geestrijk, een levende lijf in de huiskamer brengen. Daar bestaan ook heel prachtige verhalen over, ook heel vage verhalen, ook heel foute verhalen. Maar vooral heel veel verhalen en dat maakt het heel interessant. Katie King, ja.
Spreker 2 (36:15)
Ja, want inderdaad, er zijn heel sappige verhalen over Katie King en Florence Cook dan. Die hadden een sponsor. Florence Cook en Katie King waren uiteraard dezelfde persoon, want ze gingen achter een gordijn, ze deed haar gewaad uit, of net een gewaad aan, dat dan in flurriceerende inkt was gedoopt. En in een donker paradeerden ze dan rond. Dat moet in die tijd onzagwekkend geweest zijn, denk ik. Maar ze hadden ook een sponsor dan, Charles Blackburn, de industrieel Die heel de familie eigenlijk onderhield van Florence Cooke. Ik denk dat uiteindelijk ook wel een relatie was begonnen met Florence Cooke, als ik me niet vergis.
Spreker 1 (36:57)
Florence Cooke was iemand die in de woonkamer een mooie negligieus ontliep. Niet alleen om een mecénas warm te maken, maar zo te zeggen. Maar het ging veel verder dan dat. Het ging ook om de wetenschappers die hen onderzochten, om aan te maken. Ze deden er alles aan, om het wetenschappelijk onderzoek waar rond hen werd gevoerd, zo goed als mogelijk in hun voordeel te draaien. Er waren zeer weinig scrupules.
Spreker 2 (37:28)
Florence Cooke is een Een voorbeeld daarvan, exact. Zij is onderzocht geweest door William Crooks, als ik mij niet vergis. Dat was toen de wetenschapper, die werd gerespecteerd door eigenlijk een beetje bij de wereld, de wetenschappers en de spiritissen.
Spreker 1 (37:45)
Hij zat op de grens, hij heeft ook een relatie gehad, denk ik, met Florence Cook.
Spreker 2 (37:49)
Terwijl dat zijn vrouw überhaupt hoogzwanger was van hun zoveelste kind. Gezellig. Maar Florence Cook was dan ook wel bekend om het Het volgende, ze was tijdens de seances werd ze ge manhandled. Over het weer gegooid en zo gewelddadig dat haar kleren afvielen. Ik denk dat daar misschien wel een entertainment stuk Meetelde.
Spreker 1 (38:16)
Ja zeker, zeker. Maar het doet ook wel eigenlijk goed fysiek dat de seances waren. En dat is iets wat dat we ons vandaag heel moeilijk kunnen voorstellen. Maar dat is ook de reden waarom ik niet heb kunnen spelen in de corona tijd. Omdat de seance vandaag is ook heel… De seance ‘Mistiek’ die ik speel, is heel fysiek. De mensen zitten heel dicht op mekaar, ze hadden de handen vast. Ik denk dat dat een onderdeel is van de seance, waar dat heel moeilijk rond kunt.
Spreker 2 (38:45)
Voor de zekerheid, gij houdt u kleren aan. Ik wou de vraag stellen, maar ik ben blij dat gij ze stelt. Ja kijk. Ik wil misschien nog even terug gaan, als ge dat ziet zitten naar de De bewegredenen van waarom mensen naar die seances kwamen, de bewegredenen toen, de bewegredenen nu. Het is het ambacht dat u erin aanspreekt. Vandaag de dag denk ik dat mensen er effectief meer met theatrale motivatie naar toe gaan. Maar ik heb al veel verklaringen gehoord van waarom dat er zo’n boom is geweest van het spiritualisme, waarom mensen plotseling naar mediums gingen, gaande van: er was een grote sterfte, bijvoorbeeld in die tijd Kinderen stierven vaker, er was oorlog geweest enzovoort enzoverder. Dus mensen hadden misschien een hang naar contact met geen zijde. Mijn probleem bij die verklaring heel vaak is: als ge verder terug in een tijd gaat, dan ziet ge eigenlijk dat er nog meer sterfte was. Er is toen al een progressie dat gaande was. Er was ook meer medische wetenschap. Dus mensen leerden wetenschap kennen, ontdekte dat er dingen die ze daarvoor niet mogelijk hielden, mogelijk waren. Ik zoek zelf de verklaring wat meer in die richting. Als de wetenschap toont van: er is telkens meer en meer mogelijk, dat mensen begonnen te dromen van: wat is er in godsnaam nog mogelijk?
Spreker 2 (40:14)
En dat het zo’n halve wetenschappelijk motivatie had. Wat ziet ge daar zelf in?
Spreker 1 (40:20)
Ja, want contact maken met geen zijde bestaat in heel veel culturen al veel langer dan de Victoriase tijd. Het sjamaansbehoeft, het sjamanisme, zijn de mediums van toen, die ook contact hebben met de grootouders. De Victoriase seance, op die manier is denk ik ontstaan omdat het een speldkurs was van heel veel verschillende zaken. Er was zeer ontevreden of er waren zaken aan het gebeuren met religie. We hadden natuurlijk de industriële revolutie en de vooruitgang van de wetenschap. Met heel interessant gevolgen, want veel wetenschappers waren er ofwel voor, ofwel ertegen. Eén van mijn favoriete personen is natuurlijk Nicolas Tesla, die geniaal was. Nog steeds voorop uit zijn tijd, eigenlijk de vooruitvinder van de wifi. Toen de tijd, had hij zijn idee van de gratis elektriciteiten, de raadloels. Dat is bijzonder vooruit op z’n tijd. Eén van de zaken die ook in de voorstelling soms zit, is de de geestradio van Nikola Tesla. Het vooral een moderne vestigde van wel is waar, maar het vooral had als volgde. Hij zat in z’n laboratorium en hij zat te luisteren naar zijn radio, een analoge radio, wel te verstaan. Dus geen digitaal, maar een analoge radio. En hij was aan het luisteren naar de kosmos.
Spreker 1 (41:40)
Het was ook Tesla die ervan overtuigd was dat er marsmannetjes bestonden. Hij was de eerste om dat te denken. Hij luisterde naar hetgeen wat daar toen gebeurde, naar de stralen eigenlijk, de stralingen van de kosmos, de golven. En op een bepaald moment, hij zat alleen in zijn laboratorium. Het staat ook in zijn dagboek geschreven. Hij luistert hij en hoort hij stemmen. Hij hoort stemmen uit degene zijde, denkt hij. Hij heeft het ook nooit kunnen verklaren van waar ze kwamen. Dus hij was ervan overtuigd dat hij met radio, contact kon maken met dat stralen vlak raad. Iedereen die daar zou rond zweven, of misschien zou rond zweven. Nu de Tessa radio hebben we ook gebouwd. Heb ik ook dikwijls gespeeld met studenten. Het is een analoge radio en het heeft immens impact op de mensen, omdat vandaag de dag de studenten niet meer konden verstaan Hoe dat ge geluid krijgt uit iets waar geen stroom sterker aan vaststaand. Dat is wat gebeurt er. Er is een soort van… Ja, er zitten dioden in. Er zijn twee koperspiralen die de groven eigenlijk opvangen. Die worden versterkt, weliswaar. Ze worden versterkt door eigenlijk de groven die er uitkomen, de signalen te versterken.
Spreker 1 (42:51)
Maar het wordt niet digitaal aangestuurd. Ge gaat geen stroom in die radio, dat is heel belangrijk om te verstaan. En als ge er lang naar luistert en goed naar luistert, dan zweer ik u, ge wordt zot. Want ge hoort effectief stemmen en ge hoort dingen die ge niet kunt verklaren. Ook een heel eerie sounds, de geluiden van Deep Space, dat krijgt ge er allemaal uit. Dus ik kan me voorstellen toen, dat ge zot werd als ge dat toen hoorde.
Spreker 2 (43:19)
Dat is een vorm van pareidolea eigenlijk. Of hoe dat magie inderdaad, zoals we dat straks al hebben gezegd, in de mensen hun hoofd ontstaat. Eerder dan in de de handen van de goochelaar, of wie dan ook de magie wilt performen.
Spreker 1 (43:34)
Misschien is ook dat de reden waarom dat de… We zijn vandaag de dag heel erg hard gehecht aan digitale zaken. Ons leven is daar één op één op afgestemd. Maar dat is ook wel het leuke, dat is het feedback die je krijgt van de mensen die naar de voorstelling komen, die zeer analogisch vallen duidelijkheid. Ja, is dat toch triggert? Is dat er eens een stap terug is van de snelheid waarmee dat we de dingen gewoon zijn, of het gemak van al een info ineens binnen te krijgen. Het neemt daar een heel bewust een stap van af. En dat is iets wat dat mensen niet veel zien, of niet veel kunnen meemaken.
Spreker 2 (44:16)
Het is eigenlijk een beetje een onverwacht neven effect, misschien in de perceptie van uw toeschouwers. Want inderdaad, het is niet enkel een reis in de tijd. Het is complexer dan dat. Het is bijna een reis door de die is naar een andere realiteit, omdat je toch, zoals dat we daarstraks zeiden, de geschiedenis naar vandaag wilt brengen, maar wilt rijmen met een tegenwoordige tijd.
Spreker 1 (44:40)
Ja en mijn hook-up is, de voorstelling begint uit een heel persoonlijk verhaal van mij, maar die in onze familie zit. Dat is eigenlijk een spookverhaal, die je van generatie tot generatie wordt doorgegeven. En dat is natuurlijk een goede hook-up, om dat over de tijd heen Er zijn de doelen altijd aanwezig.
Spreker 2 (45:02)
Ge maakt mij natuurlijk heel nieuwsgierig nu. Ik zou niet thuis van zijn, als ik nu niet zou vragen: Kunnen we ons een tipje van de sluier oplichten van dat verhaal? Of is dat iets waarvan dat ge zegt en Dat kunnen we natuurlijk respecteren. Nee, dat is voor de voorstelling. Dat is iets dat ik exclusief daar wil houden.
Spreker 1 (45:23)
Ja, ik wil er wel een tipje van de sluier van oplichten. Toen we de deco’s hebben gebouwd voor de voorstelling. Er staat een kast, er staan attributen in. Eén van die attributen, daar gaat het om. Het is een attribut die zo flexibel is als de tijd, het is een attribut die dikt: het gaat om een klok. Die klok speelt een heel belangrijke rol in het spookverhaal die we hebben in onze familie en dus ook in de voorstelling.
Spreker 2 (45:53)
Ja, oké. Dat is al heel veel om nieuwsgierig te maken.
Spreker 3 (45:56)
Wat dat ik wou vragen. Ik neem aan, een voorstelling is vrij geladen. Het gaat over specifieke onderwerpen, contact met de doden. Is daar plaats voor humor, is er plaats voor entertainment? Of is dat een moeilijke Hoe moet ge het maken, om dat daarin te krijgen?
Spreker 1 (46:17)
Er is zeker plaats voor humor, voor entertainment. Ik denk ook dat het heel belangrijk is om het erin te krijgen. Waarom? De voorstelling duurt een uur en een kwart, een uur en een half. Ja, ge kunt niet in die rade… Ge kunt geen een sparring voeren. Dus dat gaat niet. Het is ook zo dat de bogen die erin zitten en ook de effecten of de dingen die gebeuren om die bogen te kunnen maken. De voorstelling wordt gedragen door de De vooruitwisseling van de mensen, dat vind ik heel belangrijk. Het gaat niet zoals in een andere goochel voorstelling, om de goochelaar die vooraan op het podium staat. De voorstelling gaat om de mensen, begint er ook mee, met de vragen die zij willen beantwoord zien. Dat is de bottom line. Dat is ook denk ik de reden waarom dat ik het graag doe, omdat het rond en gaat. Wat als zij willen bereiken. Maar daardoorheen eigenlijk, door dat uur en een half, is het wel heel belangrijk om de mensen te kunnen laten ontspannen. Dat verschilt ook heel erg hard van publiek tot publiek. Als wij spelen voor de publieke voorstellingen op een zaterdagavond, dan hebt ge een ander publiek als bijvoorbeeld de bedrijfsfeesten waarvoor dat we het ook doen.
Spreker 1 (47:33)
Het is een heel andere dynamiek. We kennen onze collega’s allemaal, maar als ge in een donkere ruimte zit, of een schema-ruimte met 20 man en ge stelt heel persoonlijke vragen, dan verandert er toch wel wat. En lachen is een heel belangrijke uitlaatklep, ook voor schrik trouwens. Of als ge iets spannend vindt, is ook iets wat dat we heel erg hard aanmoedig bij het start van de voorstelling is van: Ja, laten we vooral gaan in de emoties die ge kent. En voor de rest natuurlijk… Het is een heel gescripte voorstelling. Op die manier weten we wanneer wat te zeggen, maar de lijn doorheen de voorstelling, die verandert ik ons. Natuurlijk omdat we andere mensen hebben.
Spreker 2 (48:12)
Ja, want ge zegt: Het is een gescripte voorstelling. Maar ik kan mij ook voorstellen dat toch een bepaalde moeilijkheidsgraad heeft. Als ge u voorstelling ook laat dragen door de mensen, dat ge misschien wel al momenten hebt gehad, dat ge zegt van: Ik heb niet volledig niet meer in de hand naar waar dat gaat. Zijn er momenten dat ge zo hebt meegemaakt? En hoe gaat het daar dan mee om?
Spreker 1 (48:38)
Het gebeurt wel. Bijvoorbeeld culturen zijn heel belangrijk. Omdat het verhaal van contact met de geesten, of met doden, is iets wat dat in alle culturen terugkomt. Waar dat wij, bijvoorbeeld als Westerlingen, een soort van scepties hebben ontwikkeld. We We staan daar kritisch tegenover en we zeggen: Ja, het zal wel. En wij gaan zo die voorstelling in en dan zien we wel waar wij in. Maar dat is niet met alle culturen zo. Als er bijvoorbeeld mensen zijn met moslimovertuiging, die staan er helemaal anders tegenover. Dat gebeurt ook wel soms dat mensen… Ik nodig ze ook uit, ik verpleeg ook niemand om te blijven zitten. Iedereen moet zijn dingen een beetje weten. Als er iemand vanuit het bedrijfsfeest voelt van: Ik zit er niet op mijn plaats Het zit ook zo in de voorstelling, omdat het ook als er iemand te wegloopt, is een dramatisch effect. Ja, dat is waar. Dus ge moet wel de mensen openlaten en iedereen heeft er zijn andere idee over. Dus dat gebeurt wel. Mensen die dan bijvoorbeeld met een beetje En dat is de schrik eraan toe komen, want ze hebben nooit al een keer een Ouija board gedaan tijdens een scoutsfeestje en daar hebben ze toch echt wel contact gevoeld.
Spreker 1 (49:52)
Ik ga er met mijn kleinartje naartoe. Doorheen de verschillende stadium van de seances, want van de seances wordt natuurlijk opgebouwd uit een Ge gaat er niet hard in, ge bouwt het op. Om te eindigen met die klimax, dat is het eigenlijk. Als ze zichzelf toelaten om stap per stap er in mee te gaan, op het einde zit het soms echt al op het puntje van hun stoel. En als ge ze dan zo lang kan houden en uiteindelijk is het afgelopen en ze zeggen: Hoeft. Zucht. En ze lachen, ontspanning los te laten. Dus het gaat om emoties, de voorstelling of een seance gaat om emoties, want het is eigenlijk emotiedriven.
Spreker 2 (50:33)
Ge winst inderdaad met gevoelens, met emoties. Ik neem ook aan, het is een dubbel snijdend zwaard. Er zijn verschillende manieren om te winnen als performer in die situatie, want inderdaad als ze rechtstaan en ze gaan lopen, dramatisch effect. Het staat natuurlijk mooi, het is misschien raar om te zeggen op die manier, maar mooi in uw voorstelling. Het is ook vooral de mensen dan gaan verder vertellen, denk ik. Maar ik kan mij wel voorstellen, als er iemand terecht staat, los van het feit dat dat dan bijdraagt aan het dramatisch effect van het theater, dat ge daar zijn aan het maken. Dat dat ook wel iets kan doen met u als performer. Ik spreek misschien nu een beetje van mezelf. Performers hebben toch altijd een beetje een ego, anders doen we niet wat dat we doen, denk ik. We staan er altijd in de spotlight, of dat we het nu laten gaan over ons publiek of niet. Wij staan daar toch altijd ergens in het middelpunt. Doet dat iets met u? Raakt dat u persoonlijk ergens, of kunt u dat compleet loskoppelen? Is er iets in u, dat wilt zeggen tegen jullie mensen van: Kom terug, want…
Spreker 2 (51:41)
Of laat u gewoon begaan en kunt u dat helemaal plaatsen?
Spreker 1 (51:45)
Ja, dat kan ik denk ik helemaal plaatsen. Dat komt ook denk ik een stuk uit mezelf. Hoor ik van goegelarij, van goegelaars. Ja, van de heel goeie, Maar ook heel erg niet van diegene die me niet aanspreken. Dus dat is één.
Spreker 2 (52:07)
Dus ge kunt u eigenlijk herkennen in de acties van die mensen.
Spreker 1 (52:10)
Ja, absoluut. Ik hoop dat ze niet wegloepen, omdat Dat is mij niet leuk vinden. Dat zou kunnen. Maar dat vind ik belangrijk. We moeten dat kennen, want als de toekomst gaat over zien, hoe dat ze voelen. Dat is een soort van nederigheid, die we toch moeten hebben als artiest. Maar natuurlijk als En een mentalist zal dat zeker herkennen. Alles wat dat ge krijgt, kan je gebruiken. Elke reactie die ge krijgt, kun je gebruiken. Dan kunt ge laten extrapoleren tot iets wat dat Eigenlijk wat dat er zou moeten gebeuren, kan overstijgen. Dus het is een heel belangrijk stuk van het vak.
Spreker 3 (52:49)
Ik krijg het soms tijdens de voorstellingen, reacties van mensen. Als hoogalarmmentalist kennen we het allemaal. Mensen die daar graag een keer in boel komen, komen saboteren. Al dan niet gewild. Komt ge daar ook mee in aanraking? Mensen die…
Spreker 2 (53:08)
Ja, bijna bewust… De hedendaagse goedienies eigenlijk.
Spreker 1 (53:11)
Ja, toch wel, maar niet zoveel. Eigenlijk heel beperkt. En de reden waarom denk ik, is omdat het een heel beperkte groep is. Dus ze kunnen zich ook niet wegsteken in de donkerte, want er is geen donker. Iedereen zit in de spotlight, dat is die voorstelling. Maar ja goed, ook daar is het altijd een beetje het tweedesnijdend zwaard, of het juiste evenwicht vinden tussen… Ja, als we iemand op de juiste manier wel in uw show mee hebben, of hem op de juiste manier kunnen afblokken. Daarvoor hebben we het soort spelen uitgevonden, denk ik, om daarmee te kunnen spelen. Ik heb ook wel al gemerkt, allee sommige van de zaken die gebeuren, daar hebben de mensen ook voor nodig natuurlijk, want het om de mensen. Iedereen voelt zich altijd even op zijn gemak. Zeker al niet als ge in een kleine groep staat.
Spreker 3 (54:07)
Zeker niet als er een mister is op de zolder.
Spreker 1 (54:09)
Zeker daar niet, ja. Dus een heel belangrijk stuk is toch wel voelen en zien hoe dat de mensen daar zijn in die ruimte, hoe dat ze reageren in die ruimte. Ik voel me het meest gelukkige na een voorstelling, als ik het gevoel heb dat dat gelukt is. Dat ook ergens de mensen hebt kunnen aanvoelen. Degene die mee wouden gaan, dat ge die eruit hebt genomen. Degene die liefst maar rust gelaten voelen, me rustig laten voelen, zul je ook rustig laten. Is dat de juiste zin?
Spreker 2 (54:40)
Die liefst me rustig laten worden. Goed genoeg. Dat ge eigenlijk het publiek respecteert voor wat dat zij ook willen ervaren, wat ze er in willen zien. Ik denk dat er een heel goede les inzit, wat dat ge nu allemaal zijt aan het zeggen, voor goochelaars en mentalisten surf toe. Ik denk ook een beetje dat dat de bedoeling is van de goochelpots, van dingen tot bij de mensen brengen. Want als ik op forums ga kijken, ik spreek dan over de Facebookgroepen van mentalisten en goochelaars en het gaat bijvoorbeeld over walk around. We gaan van tafel naar tafel. Hoe krijg je de mensen geïnteresseerd? Want er zijn mensen die die die nee zeggen en wat kan ik doen om toch maar… En ik denk dat we uit zoiets kunnen leren van: Ja, gewoon respecteren dat ze het niet willen zien. Want het is niet meer magisch als het Dat wordt geforceerd.
Spreker 1 (55:32)
Ja, forcages moeten we op andere manieren doen, dan op die. Ik vind het ook… Ik zie onze goegelarij, of de goegelkunst, ook heel erg graag en Ik ben er graag. Om het op die manier, als een goedkoop entertainment, op te dringen bij de mensen.
Spreker 2 (55:53)
Nicolas, om even terug te gaan naar het core spiritualisme, of spiritisme. En Mijn vraag komt hier al uit voor, uit het verschil tussen spiritualisme en spiritisme. Dat is iets waarmee dat ik een aantal keren heb geworsteld. Ik heb ook een aantal korte lezingen gegeven over één bepaald figuur, Florence Cooke, met name, over die haar levensloop. En ik praat er heel vaak over het spiritualisme. Bij één van die lezingen is er iemand naar mij gekomen dat mij op de vinger stikte van: Ja, het is geen spiritualisme, het is spiritisme. Terwijl ik zelf altijd heb geleerd, spiritisme is bij Alain Cahre Kardec begonnen. Dus ook iemand dat gij waarschijnlijk heel goed gaat kennen vanwege de table turning en table tipping. Is dat een onderscheid dat gij maakt? Is dat niet zo belangrijk? Was er in die Is de feiteitsgeest belangrijk? Of wat is net het verschil?
Spreker 1 (56:49)
In het Nederlands, spiritisme betekent zeer concreet het kunnen communiceren met de doelen. Dus het gaat om de communicatie. De vertaling in het Engels is natuurlijk spiritualisme, dus vandaar misschien de verwarring. Spiritualisme bij ons betekent: ze kunnen een spirituele persoon zijn. Voor mij, voor mij, voor mij, voor mij, Dat ge leeft op uw eigen energie. Of dat ge gaat leiden door, of dat ge rekening houdt met de energie die uit uzelf komt. Op duizend en één verschillende manieren. Dus spiritisme is denk ik wel heel Dat is een heel fijne definitie.
Spreker 2 (57:33)
Oké, want het verschil ook in een tijdsgeest, een doorgang. Als we nu bijvoorbeeld naar vandaag gaan kijken, New Age, dat zal voor veel mensen onder spiritualiteit, spiritualisme, meevallen. Het onderscheid dat ik er altijd in heb gezien, is als ge teruggaan naar het spiritualisme, spiritualisme, hoe dat we het nu dan ook noemen. Daar stond een medium in de spotlight. Iemand dat het kon, iemand dat een gave had, iemand dat het tot bij het publiek En dat was er plotseling ergens een shift naar de New Age, waarbij dat nadruk eigenlijk meer, denk ik, lag op: Iedereen heeft de kracht, iedereen heeft het in zich. En dat affineert misschien ook een klein beetje ons tijdperk nu, waarin dat dat enigszins doorgeslagen is. We zien terug een heropvlakkering van bepaalde zaken. We hebben de witches of TikTok, die van alles laten gebeuren.
Spreker 3 (58:26)
The witches of TikTok, what the hell?
Spreker 2 (58:29)
Ja, alsof TikTok nog niet absurd genoeg was. Er zijn nog de witches of TikTok, die van alles doen. Ze laten kaarsen, ontbranden met hun geest. Ze roepen geesten op. Er zijn tarot leggers die live sessies doen op TikTok en daar Geld me verdienen, doordat mensen roosjes sturen, of bepaalde emoticons die dat dan kunnen worden ingerouwd voor credits enzovoort.
Spreker 1 (58:51)
Die moeten bij me niet eens te hebben.
Spreker 2 (58:53)
Maar misschien daar ook opnieuw. Het New Age was dan: iedereen is bijzonder, iedereen is Ja, normaal iedereen kan het. Misschien is er terug een klein beetje een shift naar: ik ben een bijzondere persoon, want ik kan dat en het ego zit er meer in: ik ben uniek. Misschien dag gegeven.
Spreker 1 (59:12)
Ja, we hebben een lange tijd gehad van kennis verspreidingen. Tot op een moment dat we nu zodanig verzwogen zitten in van alles en nog wat. Dat denk ik soms de mensen er niet meer aan uit geraken. En dat vertaalt zich in heel veel verschillende zaken, ook in politiek. Maar ook zeker in alles wat dat daarmee te maken heeft. Mensen willen zich vasthouden aan individuen, of aan dogma’s. Dat heeft denk ik daar mee te maken.
Spreker 2 (59:42)
Ja, het is bijna bipolair. Mensen willen zich onderscheiden, mensen willen zich ook identificeren met een groep. Dus het is een lastige positie om in te zitten. Dat misschien de mensen in de Victoriase periodes, die hadden daar misschien niet zoveel last van, omdat er minder Dat het minder individualiteit was, minder nood aan dat ego, dat werd uitgemelkt.
Spreker 1 (01:00:06)
Ik denk dat dat toen ook vooral een… Toch zeker in de Victoriase tijd, ging het wel om de klasses. En die seances had ge ook voor zowel de Rijken als voor de heel armen, had ge voor alle soorten van mensen. Maar het ging bij de Rijken ook vooral om gezien worden. En diegene die werden uitgenodigd om naar de seance van Florence Cooke te komen, naar een topmedium van de tijd. Beetje de Darren Brown van zoveel jaar geleden. Ik denk dat het wel zo wat was. Die stonden hoog in aanzien, dus het was kijken en bekeken worden.
Spreker 2 (01:00:43)
Ja, het was een status ding, dus inderdaad. Ik heb ook ergens ooit opgevangen dat… Oké, het was een status ding, dus de Rijken die hadden dan de topmediums die dat ze voor hun lieten werken in hun eigen parler. En er waren Er zijn vaak heel belangrijke figuren bij, want mediums hadden zelfs soms politiek doorgewicht.
Spreker 1 (01:01:05)
Zeker, ja, absoluut.
Spreker 2 (01:01:07)
Ze channelen dan boodschappen van overleden politiekers, om een agenda door te…
Spreker 1 (01:01:12)
Ja, absoluut. Dat ging heel ver. De mediums, sommige mediums, waren ook huisgasten bij de royalties en bij de soevereinheid. Dat was toch echt belangrijk.
Spreker 2 (01:01:29)
Queen Victoria Dat was bijvoorbeeld een echte believer. Ze hadden macht. Ja, inderdaad. Maar tegelijkertijd, vroeger had ik daar dan beeld van: Oké, die mediums, die waren dan heel belangrijk en hadden heel veel aanzien. Maar tegelijkertijd had ik onlangs ook gelezen Dat zo’n medium, eigenlijk maar één stapje hoger stond dan de dienstmeid daar ter plaatse. Dus dat die zelf niet per se zoveel respect kreeg van de mensen die haar of hem boekte. Meestal haar, maar soms ook hem boekte.
Spreker 1 (01:02:01)
Ja dat klopt. En dat is ook heel specifiek voor de Victoriase tijd, dat ook veel met de sekses te maken. De vrouw had heel weinig gerechten toen. Een vrouw die medium was, die stegen aan zien. Waarom zij kon dingen doen die andere mensen niet konden doen. Maar, we moeten ons ook geen illusies maken, al die vrouwen, Florence Cooke ook. Haar man was dokter destijds. Het was ook die man die alles heel goed onder controle had. Eigenlijk was dat een soort van manager, wat we het nu noemen. Dus zij werden ook wel heel erg hard gestuurd in alles wat dat zij deden. Dus op een manier, volbrachten zij ook maar hun rol, van het medium.
Spreker 3 (01:02:46)
Waren er voornamelijk vrouw hadden, of was het daar fifty-fifty?
Spreker 1 (01:02:50)
Er waren mannen, zoals Douglas Home, die liet zich ook nooit betalen. Dat was eigenlijk zijn ding, hij liet zich nooit betalen, maar hij ontving wel cadeaus. Ik kreeg juwelen en dat was dan zijn verhaal. Die prachtige juwelen gehad. Hij had zich altijd aan op te tonen aan de mensen. Er waren de mannen en vrouwen, maar in het tweede stuk van het spiritisme, vooral meer vrouwen, denk ik. Omdat toen eigenlijk de revolte van de vrouwen ook wel was. Dat was toen dat er toch wel werd gevochten voor het stemrecht. Dus ook dat heeft een beetje zijn impetus gehad. En heel dat verhaal en heel de discours. En vandaar dat toch de vrouwelijke medians een grote rol hebben gespeeld. Ook die kentering, eigenlijk is dat een sociale kentering.
Spreker 2 (01:03:41)
Dus het hangt heel erg vast in de maatschappij, die heel erg in ontwikkeling was. Er was dan een bepaalde feministische beweging kunnen stellen, bij die mediums.
Spreker 3 (01:03:51)
Hoe is dat eigenlijk langzaam afgestorven, als ik het zo mag noemen? Het spiritisme. Hoe is dat eigenlijk dan tot z’n eind gekomen? Het zal nooit volledig weg zijn. Zie maar naar de paranormale beurzen. Maar goed, op een bepaald moment is het dan toch wel sterk afgenomen, oorzaken.
Spreker 2 (01:04:10)
Ja en zelfs de paranormale beurzen. Het is soms tristig als ge er naar toe kijkt Er zijn meer standhouders dan bezoekers.
Spreker 3 (01:04:19)
Ik weet niet of dat per se tristig is, maar het is inderdaad de feit.
Spreker 1 (01:04:25)
Het is een wereldje die zichzelfde in stand houdt. De reden waarom het naar een einde is gekomen, of waardoor dat het minder aan populariteit heeft gehad, heeft denk ik ook te maken met het zeer specifieke van die tijd. Het feit dat dan kennis toch wel werd verspreid en toen de wetenschap georganiseerd werd, is dat heel snel gegaan. Dat is eigenlijk net er nagebeurd. Ja, maar ook de mensen werden denk ik ook wel op een manier slimmer. Op een bepaald moment is het hoogtepunt geweest. Dus Victoria’s De tijd, daarom dat ik altijd zeg, de seance is echt een culturele product van die tijd. Maar ook de Victoriase tijd heeft zijn einderkende. En ik denk met al die veranderingen maatschappelijk, die echt die smeldkurs was voor het ontstaan van het spiritisme Is de aandacht over de interesse voor het spiritisme afgezwakt voor het publieke oog, maar heeft het nog zo sterk getierd en nog zo weelig getierd in de niches van de maatschappij.
Spreker 2 (01:05:29)
Oké, ik denk dat dit eigenlijk Dat is een mooie weg is, richting de afsluiter. Met al uw kennis van alles wat te maken heeft met de Victoriase Seance, het spiritualisme. Wat zouden wij, en dan bedoel ik niet alleen goochelaars, niet alleen performers, kunnen meenemen uit die tijd, volgens jou. Wat kunnen wij eruit leren? Wat uit die tijd kan ons leven op één of andere manier verrijken? Het mag ook als performer die vormen zijn natuurlijk. Ja, het hangt misschien een beetje samen met wat dat ik daarnet heb gezegd.
Spreker 1 (01:06:04)
De dingen zijn vandaag de dag heel erg gedefinieerd. Als ik na de voorstelling hoor wat dat de mensen gevoeld of zouden gehoord hebben, dan ben ik altijd verbaast. Soms krijg je dingen die je niet verwacht, dingen die er niet gebeurd zijn, die ze dan toch denken dat gebeurd is. En dat is oké. Ik denk dat daar de grootste les zit voor de goochelaars, voor alle theatermakers, want ik zie het eigenlijk zeer breed op dat vlak, is dat het gaat om wat dat de mensen of wat dat uw toeschouwer denkt te zien, maar wel voelt te ervaren. Voor hen is dat heel tasbaar. Daar gaat het uiteindelijk om. Het gaat niet om ons als artiest. Het gaat ook niet om de trucken die we kopen, maar het gaat om wat er binnenkomt bij de mensen. Voor mij zou het moeten gaan om waar ge het verschil kan maken als een artiest.
Spreker 2 (01:07:04)
Ik voel een tweeledige boodschap dus enerzijds aan de mensen in het algemeen, leer genieten van de stilte van de afwezigheid van prikkels. Laat u verwonderen door het niks, door de stilte. En anderzijds aan de performers, vandaag de dag, die onze magische kunsten in leven houden. Laat de mensen zelf hun perceptie gebruiken, speel met die perceptie en laat ze ook de magie in hun eigen perceptie ontdekken. Ja en durven dus ook om bewandelde paden te betreden.
Spreker 1 (01:07:35)
Want het zijn daar denk ik dat… Geweldig. Het is daar dat de magie gebeurt denk ik. Ja, absoluut. Nicolas, misschien nog een vraag. Het is een paar keren gepasseerd, maar we hebben er niet op ingegaan.
Spreker 3 (01:07:49)
Eén van de meest tot de verbeelding sprekende objecten binnen het spiritisme, denk ik, is wel degelijk het Ouija board. Het zeer, zeer bekende Ouija board. Vanwaar komt dat en waarom heeft dat zo een impact op iedereen? Mijn moeder is daar bang van, bijvoorbeeld. Garantie. Wat is daar het verhaal achter? Waarom is dat zo tot de verbeelding sprekend? De tafel met letters, of de tafel die letters gaat doorgeven door het getik dat ge hoort, dat is al vrij oud.
Spreker 1 (01:08:22)
Maar het Ouija Board op zich is eigenlijk vrij recent. En de reden waarom dat we het allemaal kennen, ge zou dat misschien niet verwachten, is omdat het net zeer recent is. Ooit overgekocht is door Matel, die het patent op het Ouija Board heeft gemaakt. Dat De Mas heeft geproduceerd in de jaren ’60, de jaren ’70 in The States. En op die manier is het Ouija Board eigenlijk een product van de pop cultuur, die de wortels heeft in het spiritisme. Maar vooral in de pop cultuur is bedacht en Ja en zijn vruchten heeft afgeorpen. Raar genoeg. Dat zijn die van Barbie, denk ik. Bij deze komen we stilaan tot het einde.
Spreker 3 (01:09:06)
Sorry, het was niet Martel, het was Parker, volgens mij, Parker. Parker, die het heeft gekocht en heeft gepromoet.
Spreker 1 (01:09:13)
Geen een Barbie, maar dan wel de… Ja, maar ook een beetje popcultuur. Popcultuur sowieso. Bij deze komen we stilaan tot het einde van toch wel, als ik het zelf mag zeggen, een heel interessante aflevering van de Gogo Pot.
Spreker 3 (01:09:28)
Niet dat we andere episodes hebben natuurlijk, ze zijn allemaal interessant. Desoliettemin, dank u wel om te luisteren. We hebben social media. Klopt. Ge kunt ons vinden op Facebook onder de Goochelpot, op Instagram onder de Goochelpot podcast. En daar posten wij al onze nieuwe avonturen, onze nieuwe afleveringen.
Spreker 2 (01:09:48)
Dat kunt ge ons volledig volgen. We stellen er ook af en toe vragen. We willen er ook een forum bieden aan goochelaars, mentalisten, performers allerhande. Dus vind zeker uw weg naar daar. Ook onze website: goochelpot. Be. Absoluut, een heel mooie nieuwsbrief waar u zich kunt op aanmelden en uiteraard afmelden, moest ge dat ook het van plan willen zijn.
Spreker 3 (01:10:11)
Daar ook houden wij u op de hoogte van allerhande afleveringen die live komen en alle zotte ideeën die we nog van plan zijn. En er zijn er al heel wat, niet waar Ja, er zijn hele interessante ideeën onderweg. We zijn met een aantal projecten bezig, daar gaan we nu nog niet te veel over verklappen.
Spreker 2 (01:10:33)
Geheimen. Geheimen, inderdaad. Zo zijn we. Maar hele interessante en opwindende dingen. Ik wil ook graag nog een oproep lanceren, want ‘De Goochel Pot’, zoals we al eerder hebben gezegd, dat is een podcast, niet van ons, maar vooral voor jullie, waar dat we samen met de Goochel Community aan willen bouwen. We willen er eigenlijk onze een podcast van maken. Met ons bedoel ik dan de community. De oproep die ik wil lanceren is: stuur ons uw vragen, stuur ons: wat wil jij horen in de podcast? Wat interesseert u? Wat speelt er in uw gedachten? Welke vragen hebt ge? Het mag zo zot of zo gek zijn, als dat ge zelf wilt, stuur het in en wij gaan er proberen rekening mee te houden, om de podcast toch echt wel een product voor onze community te Zo is dat. Nicolas, dank u wel aan dit zeer fijn gesprek.
Spreker 3 (01:11:31)
Absoluut. Waar kunnen de mensen u vinden? Waar kunnen we u zien? Hoe kunnen we u boeken? Ja, de Seance Mystique speelt in House of mysteries, eigenlijk elke twee weken.
Spreker 1 (01:11:43)
En de kaarten zijn ook via daar te bestellen. De website www. Houseofmysteries. Be. Samen met nog veel andere fantastische artiesten, proberen wij onze prachtige Google Kunst samen te maken en dat is samen te beleven. Absoluut. Link komt mee in de show notes.
Spreker 3 (01:12:00)
Het is binnen twee weken mijn verjaardag, dus ik kan mijn vrouw vragen dat ze nog eens een kaartje koppt. Ook in de grenzenfeesten zal een voorstelling zijn, rond de spiritiste Benevol.
Spreker 1 (01:12:12)
Maar dat is een heel apart verhaal, daar hebben we het vandaag niet over gehad. Maar 10 dagen lang zal House of Misteries worden bezeten door de geest van Luigi Maria, Francesco Benevole, een spiritist van de vroeg 20e eeuw. Kijk eens aan.
Spreker 2 (01:12:29)
Geweldig een teaser om mij af te sluiten. Geweldig. Iets dat je absoluut niet moogt missen.
Spreker 3 (01:12:35)
Absoluut. Lieve mensen, dank u wel om te luisteren. Uiteraard, wij horen elkaar terug volgende maand, voor een nieuwe gigantische interessante aflevering van de Google Pots. Peace out.
Spreker 2 (01:12:46)
Peace out.
Spreker 1 (01:12:47)
Bye.